VHS - (Video Home System). Przeznaczony dla rynku konsumenckiego, popularny standard zapisu i odtwarzania kaset wideo w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. W roku 1976 system opracowała forma JVC, a w 1976 roku wyprodukowano pierwszy magnetowid, którym był JVC HR-3300. Produkcja nośników została zakończona 28 października 2008 roku, z powodu wyparcia popularnych „kaset” przez płyty DVD. Nadal istnieje jednak ogromna kolekcja nie wydanych na nośnikach cyfrowych programów telewizyjnych, które dostępne są na taśmach wideo, a także nadal produkowane są czyste nośniki VHS.
Obraz w formacie VHS posiada rozdzielczość, która wynosi 240 linii, a w odmianie HQ - 250 linii. Wymiary kasety w mm 188 × 104 × 25, czas zapisu maks. 300 minut, lecz istnieje możliwość podwojenia i potrojenia ze stratą jakości. Długość taśmy magnetycznej to ok. 400 metrów. Fonia zapisywana jest w tym formacie wzdłuż taśmy przy krawędzi. Przy przesuwie 2,34 cm/sek uzyskuje pasmo 80 Hz—10 kHz.
W latach 80 opracowano sposób, mający na celu polepszenie jakości dźwięku. Polegał on na zapisie poziomu hi-fi dodatkowymi głowicami wirującymi w głębszej warstwie taśmy, tzw multipleks głębokościowy. Skos ścieżek audio jest inny od skosu ścieżek video, co uniemożliwia zakłócenia między nimi. Osiągnięte pasmo: 20 Hz—20 kHz, dynamika powyżej 90 dB, a magnetowidy tego typu oznaczone są VHS hi-fi i posiadają minimum 4 głowice na bębnie wizyjnym.