Filiacja - (od łac. filiatio – wywodzenie syna od ojca). Jest to rodzaj stosunku genealogicznego, który zachodzi pomiędzy dwiema osobami, z których jedna pochodzi od drugiej. Filiacja jest jednym z podstawowych faktów genealogicznych, który stanowi podstawę poszukiwań podczas badań przez genealogów-historyków oraz genealogów rodzinnych.
Użycie tego słowa często jest spotykane w nazewnictwie samego procesu dowodzenia, że dane dwie osoby wzajemnie od siebie pochodzą. W ujęciu tym, filiacja definiowana jest jako dowodzenie pochodzenia dziecka od określonej pary rodziców. Różni się jednak od prawnego ustalania pochodzenia dziecka, którego podstawą są różne domniemania o powództwa, rządzące się własnymi prawami.
Rozróżniamy filiację bezpośrednią, zachodząca pomiędzy rodzicem a dzieckiem, oraz filiację pośrednią, między dalszym przodkiem, a dalszym potomkiem. Występowanie zjawiska filiacji pomiędzy dwiema osobami, równoznaczne jest z wystąpieniem pokrewieństwa pierwszego stopnia w linii prostej, kiedy jedna osoba jest wstępnym dla drugiej, a ta druga zstępnym dla pierwszej.
Różnica pomiędzy pokrewieństwem a filiacją, polega na tym, iż filiacja nie obejmuje pokrewieństwa w linii bocznej. Nie obejmuje także powinowactwa, którego element stanowi koicja. W genealogii filiacja dowodzona może być na podstawie wszelkich wiarygodnych źródeł danych, np. ksiąg metrykalnych, lub też na podstawie innych dokumentów urzędowych zgromadzonych w archiwach państwowych, czy też kościelnych. Do źródeł tych zalicza się także dokumenty prywatne, jak i ustne relacje członków rodziny, sąsiadów oraz znajomych.