Rodzeństwo – termin ten oznacza dzieci tych samych rodziców, lub rodzica. Pod pojęciem tym kryją się bracia i siostry w ogólności, lub też każdy z nich pojedynczo wobec drugiego z nich. Rodzeństwem, w podstawowym znaczeniu nazywamy zstępnych tej samej pary (filiacja), czyli rodzonych braci i sióstr. Rodzeństwem przyrodnim nazywamy dzieci tego samego ojca, lecz różnych matek, bądź też dzieci tej samej matki, lecz różnych ojców.
Rodzeństwo, pochodzące z ciąży mnogiej definiuje się jako bliźniacze, co oznacza że rozróżnia się brata-bliźniaka oraz siostrę-bliźniaczkę. Osoba, która nie posiada rodzeństwa to jedynak. Jest nim także pierwsze dziecko danej pary, aż do momentu pojawienia się kolejnego potomstwa. Wyjątkiem jest sytuacja, w której rodzeństwo umiera we wczesnym dzieciństwie. Jedynakami przestają być także osoby, w których rodzinie pojawiło się rodzeństwo przyrodnie.
W przypadku dzieci tych samych dwojga rodziców, które spokrewnione są ze sobą w drugim stopniu linii bocznej, mamy do czynienia z rodzeństwem rodzonym. Pod pojęciem rodzeństwa przyrodniczego rozumie się dzieci jednego wspólnego rodzica z dwojgiem różnych drugich rodziców, które również łączy ze sobą pokrewieństwo w drugim stopniu linii bocznej. Ostatnią kategorię tworzą dzieci ojczyma lub też macochy, pochodzące z ich poprzedniego związku, lecz rodzeństwo takie nie jest ze sobą ani spowinowacone, ani też spokrewnione.
W języku prawniczym pod pojęciem rodzeństwa rozumie się osobę, będącą krewnym drugiego stopnia linii bocznej, bez podziału na rodzeństwo rodzone i przyrodnicze. Wedle prawa, rodzeństwo przybrane nie jest ani spokrewnione, ani też spowinowacone. Częstym przypadkiem w rodzeństwie jest konflikt wieku (między młodszym a starszym), konflikt pokoleń (przy znacznej różnicy między najmłodszym a najstarszym z rodzeństwa) lub też konflikt płci (między bratem a siostrą). Konflikty te, wywołane mogą być rywalizacją, lub też znaczną różnicą wieku.