Rodzice – jedna z podstawowych relacji w rodzinie. Ogólne znaczenie tego słowa odnosi się do osób, od których ktoś pochodzi, np. ojciec i matka jednego dziecka, lub większej liczby dzieci. W języku staropolskim rodzicem był tylko ojciec, obecnie jest nim tak ojciec, jak i matka. Dziecko jest wstępnym rodzica, co oznacza, że łączy ich pokrewieństwo pierwszego stopnia w linii prostej. Pojęcie rodziców stosowane jest zarówno w językach obcych, jak i w języku prawnym, a w praktyce może być odnoszone do różnych osób.
Prawo polskie za rodziców uznaje tylko dwie osoby, które widnieją jako ojciec i matka w aktach urodzenia i innych aktach stanu cywilnego. Głównym zamierzeniem ustawodawcy jest bezpośrednie pochodzenie jednej osoby, od drugiej. Matką jest więc zawsze kobieta, która urodziła dziecko, natomiast ojcostwo budzić może wątpliwości. Uchylić lub też nadać stratus ojca można przez uznanie dziecka, ustalenie oraz zaprzeczenie ojcostwa. Wyjątkowe przypadki dopuszczają ustalenie lub zaprzeczenie także macieżyństwa. Dla dziecka nieznanego pochodzenia, do aktu urodzenia wpisuje się rodziców fikcyjnych.
W języku polskim rodzicem nazywana jest także osoba, z którą rodzic zawarł kolejny związek małżeński po rozwodzie lub śmierci poprzedniego małżonka, również będącego rodzicem dziecka. Język prawny określa taką osobę, jako spowinowaconą w pierwszym stopniu w linii prostej.
Rodzicami biologicznymi dziecka są tylko osoby, które poczęły dziecko. Obowiązkiem rodziców jest utrzymanie i wychowanie dziecka. Jeśli obowiązki te nie są wypełniane, może dojść do odebrania przez sąd praw rodzicielskich i powierzenia opieki nad dzieckiem innym osobom.